United Kingdom: Bath (Part VI)

4 มกรา วันนี้ตื่นเช้าหน่อย เพราะต้องไปไกล ไปเมือง bath และต้องเดินทางคนเดียวเนื่องจาก วินไม่ไปด้วย เขาจะไปมหาวิทยาลัยเพื่อพบ advisor แต่เราก็มีน้องที่รู้จักเรียนอยู่ที่นั่น เอ๋เขาจะพาเที่ยวซึ่งได้นัดล่วงหน้าไว้แล้ว พอขึ้นรถไฟ หันไปมองกลุ่มผู้หญิงอีกฟาก เอ๊ะเด็ก Asia หนิ แล้วก็ยังอ่านนิยายภาษาไทย ยิ่งแน่ใจเลยว่าเป็นเด็กไทย ก็เลยถามซะเลยเพื่อชัวร์ว่านั่งรถไฟไปถูกคัน ซึ่งพอถามปุ๊บก็ได้คำตอบว่าเขาก็ไปลงที่ bath เหมือนกัน เจอผู้หญิงคนหนึ่ง หันมามองบอกว่าเราหน้าคุ้นๆๆ ถามว่าทำงานที่ไหน ก็บอกว่าทำโรงพยาบาล เรียนจบที่ไหน ก็ตอบไปว่าศิลปากร เขาก็เลยนึกออกว่าเป็นเพื่อนน้ำใช่ไหม อืมม.. โลกกลมจังยังมาเจอเพื่อนของเพื่อนในที่แบบนี้อีก

พอถึง bath ก็โทรหาเอ๋ เอ๋ยังเหมือนเดิม นิสัยดีเหมือนเดิม เอ๋ดูคล่องแคล่วมากเลย ดูเป็นสาวมั่นใจ ต่างกับเรายังคงดูเป็นบ้านนอก 555 เอ๋พาไปถ่ายรูปกับโบสถ์ใหญ่ (อิอิ จำชื่อไม่ได้) แล้วพาไปชิมคุกกี้ที่อร่อยม๊ากๆๆ ไปถ่ายรูปที่ตึกโค้ง symbol ของ bath เข้าไปชม Bath Spa ซึ่งมีชื่อเสียงของเมืองนี้เลยทีเดียว แวะถ่ายรูปร้านอาหารซึ่ง เป็นร้านเก่าแก่ที่นี่เลย (Sally Lunn’s ปี 1690) แล้วก็ไป park ก่อนกลับแวะทานอาหารเย็น และ shopping ได้เสื้อ coat มาตัวหนึ่งของ Marks and Spensor กลั้นใจซื้อมากกๆๆ เพราะไม่ลดราคา ก็ของที่ลดไม่ชอบนี่หน่า... อิอิ

พอกลับมาถึงที่พัก นายวินกับน้องเทพก็ชวนไปท่องราตรี ซึ่งเป็นวันที่เกิดเหตุการณ์ที่ไม่อยากนึกถึงอีกเลย เอาเป็นว่าทำให้เพื่อนไม่พอใจในตัวผม แล้วเขาก็รับไม่ได้เท่านั้นก็พอ ไม่อยากระบายลงไปในนี้ ผมรู้สึกผิด แต่ก็เกิดขึ้นไปแล้ว คนมันเมามาก ให้ทำรัยได้ ไม่ได้อยากให้เกิดขึ้น เขาสองคนต้องช่วยกันแบกร่างไร้สติกลับเข้าที่พัก พอฟื้นขึ้นมาก็เห็นสภาพตัวเอง อืมม ช่างเหลวไหลจริงๆ ไม่มีคำใดใดหลุดออกมาเพื่อบ่งบอกความรู้สึกภายในใจได้ ได้แต่คำว่าขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น ณ จวบจนวันนี้ เราทั้งสองก็ได้ยุติการติดต่อกันไปแล้ว มันไม่น่าเกิดขึ้นเลยจิงๆๆ เหตุการณ์ชั่วข้ามคืนทำให้ความเป็นมิตรที่สั่งสมมานานเกือบแรมปี ต้องจบลง.. เศร้าใจมากครับ